Zabawy sylwestrowe

W tej zabawie może wziąć udział dowolna liczba zawodników. Wystarczy wam do niej kartka i długopis, a nawet jeżeli tego nie macie, to możecie pokazywać na palcach. Gra polega na tym, że jedna osoba wymyśla pytanie, na które można dać tylko dwie odpowiedzi, np. wolisz mieszkać na wsi czy w mieście? To pytanie wymyślił np. Kamil i zadaje je Martynie. Martyna zastanawia się nad odpowiedzią. Reszta grupy również myśli, gdzie Martyna woli mieszkać i zapisuje swoją odpowiedź na kartce. Po pewnym czasie wszyscy w tym samym momencie pokazują swoje odpowiedzi albo palec z opcją jeden lub dwa. Osoby, które odpowiedziały tak, jak Martyna (ponieważ to jej pytanie dotyczyło) mają punkt. Ta zabawa pozwoli wam lepiej się poznać i sprawdzić, ile wiecie o sobie nawzajem.

Każdy z uczestników wymyśla pięć prostych zdań i zapisuje każde z nich na osobnych skrawkach papieru, np. jedzie pociąg z daleka. Później trzeba je zwinąć w kulkę lub zgiąć tak, aby ich nie było widać i wrzucić do pojemnika. Do tej gry potrzebne są dwie osoby, które będą się zmieniać. Pierwszej osobie, zakładane są słuchawki z głośną muzyką, tak aby nie słyszała otoczenia. Drugi uczestnik gry stara się bezgłośnie i wyraźnie przeczytać wylosowane zdanie. Osoba ze słuchawkami starając się czytać z ruchu warg musi zgadnąć, co mówi zawodnik siedzący naprzeciwko. Choć na początku może wydawać się to trudne, to zabawy jest przy tym od groma!

Do tej zabawy trzeba się już wcześniej przyszykować. Potrzebne będą do niej plastikowe kubeczki, karteczki z zadaniami, napój, długi stół i piłeczka ping-pongowa. Tradycyjny beerpong polega na ułożeniu na dwóch krańcach stołu kubeczków w kształcie piramidy, tak jak ustawiane są kręgle. Do środka wlewamy odrobinę dowolnego napoju. Naszym zadaniem jest odbić piłeczkę ping-pongową od środka stołu tak, aby wpadła do któregoś kubeczka drużyny przeciwnej. Wtedy osoba z tej drużyny, która akurat stoi przy stole, musi wypić zawartość kubka. Dodajemy jednak tutaj coś wyjątkowego... karteczki z zadaniami! Pod każdym kubeczkiem musi się znaleźć karteczka ze śmiesznym zadaniem. Osoba, która ma wypić zawartość kubeczka, wcześniej musi wykonać polecenie napisane na kartce. Warto dawać uniwersalne wyzwania, takie, które każdy wykona, aby w czasie zabawy nie doszło do niepotrzebnych spięć.

Do tej zabawy potrzebna będzie jedna kartka i przyrząd do pisania. Może to być ołówek lub długopis. Uczestnicy zabawy siadają w kółku. Pierwsza osoba zapisuje na górze kartki jedno krótkie zdanie, a później zagina, tak aby nie było widać. Później przekazuje kartkę następnej osobie, która dopisuje kolejne zdanie i zagina. Z kartki powstaje harmonijka. Kiedy arkusz papieru wróci do pierwszej osoby, ta go odgina i czyta całość historii. Ważne by zdania, które będą po kolei zapisywane odpowiadały na pytania:

- Kto?
- Gdzie?
- Kiedy?
- Z kim?
- Co robi? (tutaj kilka osób może dopisać nowe czynności)
- Co się nagle stało?
- Jak to się skończyło?

Przykład historyjki:

Stary wędkarz z wielkim kapeluszem i różowymi okularami - na ogromnej pustyni - w czasie wielkich mrozów - razem ze swoim przyjacielem kaczką - poszedł szukać biblioteki - chciał w środku kupić kwiaty - zobaczył ogromny zegar - nagle pojawiła się gigantyczna włóczka - zaprosiła wszystkich na obiad.

Do tej zabawy potrzeba dużo ludzi i dużo miejsca! Wszyscy uczestnicy stają w okręgu. Wyciągają ręce przed siebie i powoli idą do przodu, dopóki nie złapią innej ręki osoby z naprzeciwka. Każdy musi trzymać czyjąś dłoń. W ten sposób powstaje zaplątanka. Teraz zadaniem uczestników jest rozplątać się tak, aby znowu stanąć w kole i jednocześnie nikogo nie puścić. To może wydawać się trudne i wymaga sporo gimnastykowania się, ale zabawy jest przy tym co niemiara!