Łukowica to jedna z najpiękniejszych wsi w Małopolsce. Urodził się w niej Michał Sędziwój
Łukowica to jedna z najpiękniejszych wsi w województwie małopolskim. Jest położona w powiecie limanowskim, w gminie Łukowica, w południowo-wschodniej części Beskidu Wyspowego. Jej integralnymi częściami są: Lasek , Pępówka, Pod Skiełkiem, Rynek, Skiełek, Wielkówka, Wolica oraz Zawada. Osadnictwo we wsi rozwinęło się na łagodnych stokach i wierzchowinach, a w szczególności w dolinie potoku Łukowica, który przepływa przez jej środek. W pobliżu miejscowości znajdują się trzy miasta: Stary Sącz, Limanowa i Nowy Sącz. Według Narodowego Spisu Powszechnego Ludności i Mieszkań z 2021 roku, na który powołuje się portal Polska w Liczbach, w Łukowicy mieszka 2 290 osób, z czego 50,3 proc. mieszkańców stanowią kobiety, a 49,7 proc. ludności to mężczyźni. W latach 1975-1998 należała administracyjnie do województwa nowosądeckiego.
Łukowica jest związana z postacią Michała Sędziwoja herbu Ostoja, alchemika i lekarza, prawdopodobnie odkrywcę tlenu. Michał Sędziwój, którego współcześni znali pod przydomkami Sendivogius Polonus i Cosmopolita, urodził się 2 lutego 1566 roku w Łukowicy, a zmarł między 20 maja a 12 sierpnia 1636 roku w Kravařach. W 1604 roku wydał traktat alchemiczny De lapide philosophorum („O kamieniu filozoficznym”), który rozsławił jego imię w całej Europie. Uczonych zainspirowały również jego przełomowe badania nad termicznym rozkładem saletry, czyli azotanu potasu.
Łukowica jest miejscowością, w której można podziwiać wiele unikatowych zabytków. Najważniejszym z nich jest kościół św. pw. Andrzeja Apostoła z końca XVII wieku. Pierwsze wzmianki o świątyni pochodzą wprawdzie z lat 1325-1327, ale obecny budynek powstał w latach 1693-1697 w efekcie gruntownej przebudowy starego kościółka, któremu nadano styl barokowy. Obiekt został wpisany do rejestru zabytków nieruchomych województwa małopolskiego. Stanowi też część Szlaku Architektury Drewnianej w Małopolsce.