Zapomniane małopolskie miasto zwane małym Krakowem. Było jednym z ulubionych miejsc królowej Jadwigi [GALERIA]

Biecz. Zapomniane małopolskie miasto, które upodobała sobie Jadwiga Andegaweńska

Historia Biecza położonego w powiecie gorlickim w Małopolsce sięga kilku tysięcy lat wstecz. Teren miasta i jego okolic był zamieszkany przez człowieka jeszcze w czasach neolitu, czyli ok. 4500 lat p.n.e. Świadczą o tym m.in. liczne znaleziska archeologiczne. Najprawdopodobniej już w IX wieku w Bieczu istniał gród z osadą, a pierwsze wzmianki o mieście pochodzą z XI wieku (ok. 1012-1018 r.) i znajduą się w kronice Thietmara z Meresburga. Sam gród pełnił ważną funkcję strategiczną, gdyż znajdował się w pobliżu ówczesnej południowo-wschodniej granicy Polski. Biecz prawa miejskie otrzymał jeszcze w 1257 roku, a jego lokację przypisuje się Bolesławowi Wstydliwemu. Prawo w 1363 roku potwierdził Kazimierz Wielki, lokując je ponownie na prawie magdeburskim. Biecz upodobało sobie wielu władców Polski, w tym Kazimierz Wielki, który w 1361 roku nadał mu pozwolenie na budowę m.in. postrzygalni czy kramów solnych. Biecz posiadał także przywilej zwolnienia z opłat handlowych. Miasto leżało na królewszczyźnie, czyli gruntach należących do władców Polski. Jak podaje portal „Z pogranicza”, Biecz związany jest szczególnie z królową Jadwigą Andegaweńską, która przybyła do miasta latem 1384 roku. Królowa Jadwiga odwiedziła także Biecz w 1394 roku wraz z Władysławem Jagiełłą, przebywając tam kilka tygodni. Z inicjatywy Jadwigi w Bieczu powstał także Szpital Świętego Ducha. Co ciekawe, Biecz na przełomie XV i XVII wieku był jednym z największych miast Polski. Upadek miasta Biecz to czasy XVII wieku, a przyczyn należy doszukiwać się m.in. w licznych klęskach naturalnych, stacjonowania wojsk czy zmian dróg handlowych. Niemałego spustoszenia w Bieczu dokonał także potop szwedzki. W czasach późniejszych miasto było świadkiem licznych zawirowań historii Polski, m.in. rozbiorów, I wojny światowej czy obrony miasta przed wojskami niemieckimi w 1939 roku.