Skawinki to jedna z najpiękniejszych wsi w Małopolsce. Założył ją król Kazimierz Wielki
Małopolska kryje w sobie wiele urokliwych zakątków, a wśród nich, na skraju Beskidu Makowskiego, u wschodnich podnóży góry Chełm, w malowniczej dolinie potoku Cedron, leżą Skawinki. Ta wieś, położona w powiecie wadowickim, w gminie Lanckorona, może poszczycić się nie tylko pięknym położeniem, ale przede wszystkim bogatą przeszłością, sięgającą czasów królewskich, oraz cennymi śladami minionych epok.
Dzieje Skawinek sięgają głęboko w przeszłość, a pierwsze, choć nieoficjalne, sygnały o jej istnieniu datowane są na rok 1336. Oficjalny akt lokacyjny wsi został jednak wydany przez samego króla Kazimierza Wielkiego w dniu 11 listopada 1359 roku. Od tego momentu, jako własność królewska, Skawinki przez stulecia stanowiły integralną część starostwa niegrodowego z siedzibą w Lanckoronie, dzieląc jego losy aż do roku 1889. Wówczas to wieś przeszła pod zarząd dóbr izdebnickich, będących w posiadaniu rodu Habsburgów. Kolejna zmiana przynależności nastąpiła po zakończeniu I wojny światowej, kiedy Skawinki włączono do majątku Spółki Izdebnickie Zakłady Przemysłowe. W późniejszym okresie, w latach 1975–1998, miejscowość administracyjnie przynależała do województwa bielskiego.

Skarbcem materialnego dziedzictwa Skawinek jest przede wszystkim zabytkowy kościół parafialny pw. św. Joachima, wpisany do rejestru zabytków nieruchomych województwa małopolskiego. Ta drewniana świątynia ma niezwykłą historię – została tu przeniesiona z pobliskich Przytkowic w 1956 roku, a jej architektura nosi wyraźne cechy stylu późnobarokowego. Konstrukcja kościoła opiera się na planie krzyża greckiego, charakteryzującego się równymi ramionami oraz ściętymi narożnikami między nimi. Wnętrze skrywa prezbiterium oraz pojedynczą nawę, nad którą, od strony wejścia, umieszczono chór muzyczny. Całość wieńczy gontowy dach siodłowy, z którego wyrasta zgrabna, ośmioboczna wieżyczka na sygnaturkę. Od strony wschodniej do bryły kościoła przylega charakterystyczna drewniana wieża o konstrukcji słupowej, zwieńczona nadwieszoną izbicą i nakrytą dachem namiotowym. Wnętrze świątyni zdobi ołtarz główny z centralnym obrazem przedstawiającym Świętą Rodzinę, flankowany na bramkach wizerunkami świętego Augustyna i świętego Hieronima. Uzupełnieniem są współczesne ołtarze boczne, poświęcone Sercu Pana Jezusa oraz Matce Boskiej Częstochowskiej. Wśród innych cennych obiektów zabytkowych Skawinek wyróżnia się murowana kapliczka, znana lokalnie jako „Dzwonek”, której powstanie datuje się na lata dwudzieste XIX wieku.