Miasto Świątniki Górne było kiedyś wsią. Jego historia jest mocno związana z Krakowem
Świątniki Górne to jedno z najmniejszych miast w województwie małopolskim. Znajdują się w powiecie krakowskim, w gminie miejsko-wiejskiej Świątniki Górne, której są siedzibą. Prawa miejskie uzyskały w 1997 roku roku. W latach 1975-1998 należały administracyjnie do województwa krakowskiego. To wyjątkowo urokliwe miasto jest położone na Pogórzu Wielickim i stanowi lokalny ośrodek usługowy, którym jest drobny przemysł metalowy. Jest znane z rzemiosła ślusarskiego. Miejscowi zajmują się nie tylko produkcją kłódek, ale również artystycznych wyrobów ślusarskich.
Najciekawszym zabytkiem w Światnikach Górnych jest rzymskokatolicki kościół św. Stanisława mieszczący się przy ulicy księdza Stanisława Koniecznego. Budynek wraz z otoczeniem został wpisany do rejestru zabytków nieruchomych województwa małopolskiego.
Polecany artykuł:
Pierwsze wzmianki o Świątnikach Górnych pochodzą z XI wieku. Wówczas były one osadą służebną, będącą własnością kapituły katedry krakowskiej. Jej wybrani mieszkańcy byli zobowiązani do służby w katedrze w Krakowie. Do ich zadań należała przede wszystkim służba kościelna, w tym pilnowanie porządku w świątyni, dzwonienie dzwonem Zygmunta w wyznaczonym przez duchownych czasie czy oprowadzanie zwiedzających po katedrze i kryptach. Pierwszy zachowany zapis o Świątnikach Górnych znajduje się w dziele Liber beneficiorum XV-wiecznego kronikarza Jana Długosza. Wspomina on o podziale ówczesnej wsi na dwanaście gospodarstw, mających obowiązek służebny, który jednocześnie dawał zwolnienie od pańszczyzny oraz przebiegu granic.
