Gazary to struktury typu lotos. Zawierają do 70% wodoru. Charakteryzują się różnymi właściwościami między innymi: są lekkie, unoszą się na wodzie i tłumią drgania oraz dźwięki.
- Zajmuję się gazarami na bazie magnezu, które są wysokoporowate. Magnez staje się teraz bardzo popularny. Magazynuje wodór, pięknie i nietoksycznie się spala, ale jest bardzo reaktywny. Jednak stosując odpowiednie obróbki, można go okiełznać, co przydaje się w rozwoju ekologicznym i w udoskonaleniach transportu - mówi Paweł Darłak, doktorant Wydziału Odlewnictwa Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie.
Gazary są materiałem bardzo wytrzymałym. W odróżnieniu od pian metalowych pozwalają zwiększać wytrzymałość elementów przy jednoczesnej redukcji masy. Mogą być wykorzystywane między innymi: w przemyśle kosmicznym lub w medycynie.
- Gazary można stosować w osłonach aparatów latających, jako rozpylacze paliwa w rakietach, filtry, anihilatory dźwięku lub drgań. Mogą być materiałem zastępczym dla ciała ludzkiego na przykład w biodegradowalnych endoprotezach, które po wyhodowaniu kości, znikają - tłumaczy profesor Jerzy Sobczak z Wydziału Odlewnictwa Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie.
Pierwsze prace nad gazarami rozpoczęły się w latach 70. XX wieku na Ukrainie. Obecnie krakowscy naukowcy planują nawiązać współpracę z Chinami.
Polecany artykuł: