Dwór Emila Zegadłowicza w Gorzeniu Górnym. Miejscowi powiadają, że zamieszkał w nim duch pisarza
Dwór letniskowy w Gorzeniu Górnym, wsi położonej w powiecie wadowickim, w gminie Wadowice, został wzniesiony w pierwszej połowie XIX wieku. W 1873 roku w jego posiadanie wszedł Tytus Zegadłowicz, ojciec Emila, wybitnego polskiego poety, prozaika, tłumacza i znawcy sztuki. W 1939 roku posiadłość została zajęta przez niemieckiego okupanta i splądrowana. W 1941 roku zmarł Emil Zegadłowicz, a po zakończeniu II wojny światowej rodzinnym majątkiem opiekowała się jego młodsza córka, Atessa. Z inicjatywy żony artysty, a także jego córek, powstało tam w 1946 roku Muzeum im. Emila Zegadłowicza. W 1980 roku placówkę zamknięto z konieczności przeprowadzenia remontu budynku. W 1992 roku Atessa wraz z rodziną utworzyła Fundację „Czartak”, która przejęła opiekę nad zbiorami.
W połowie grudnia 2017 roku doszło do podpisania aktu notarialnego, na podstawie którego Fundacja „Czartak” przekazała nieodpłatnie znajdującemu się w zamku w Suchej Beskidzkiej Muzeum Miejskiemu kolekcję 812 obiektów ze zbiorów Muzeum im. Emila Zegadłowicza. Od tamtego czasu dwór stoi pusty i niszczeje. Miejscowi twierdzą, że nocami można usłyszeć dochodzące z jego wnętrza wycie. Legenda głosi, że zamieszkał w nim rozgoryczony duch poety, który nie może pogodzić się ze stratą zbiorów.
Dwór Emila Zegadłowicza. To jeden z najpiękniejszych domów w Małopolsce [GALERIA]
