Od carów po Ferenca Liszta. Historia jednej z najsłynniejszych kamienic Krakowa
Początki Hotelu Pod Różą sięgają około 1300 roku. Zbudowany pierwotnie na planie litery L, z biegiem lat przekształcił się w okazałą kamienicę o pałacowym charakterze. W XVI wieku należał do rodziny Provanów, a w kolejnych stuleciach był własnością m.in. kasztelana A. Dembińskiego, starosty P. Grudzińskiego oraz marszałka wielkiego koronnego Józefa Wandalina Mniszcha. Prestiż budynku podkreślały kolejne przebudowy, w tym renesansowa w połowie XVI wieku.
Przełom nastąpił na przełomie XVIII i XIX wieku, gdy J. Szydłowski zaadaptował budynek na oberżę. W 1807 roku przekształcono ją w Hotel de Russie. To właśnie wtedy kamienica gościła najznamienitsze postacie epoki. 18 listopada 1805 roku zatrzymał się tu wielki książę Konstanty Romanow, a niedługo po nim, 10 grudnia 1805 roku, sam car Aleksander I Romanow. W 1843 roku progi hotelu przekroczył wybitny kompozytor Ferenc Liszt. Swoją obecną, dobrze znaną nazwę – Hotel Pod Różą – obiekt zyskał w 1864 roku.
Polecany artykuł:
Perła architektury z łacińską sentencją
Hotel Pod Różą zachwyca nie tylko historią, ale i architekturą. Po przebudowie w stylu neoklasycystycznym, według projektu Józefa Le Bruna, zyskał swój elegancki wygląd. Jego najbardziej charakterystycznym elementem jest renesansowy portal od strony ulicy Floriańskiej. Zdobią go kolumny, rzeźby oraz łacińska inskrypcja: „STET DOMUS HAEC, DONEC FLUCTUS FORMICA MARINOS EBIBET ET TOTUM TESTUDO PERAMBULET ORBEM”. W tłumaczeniu na polski sentencja brzmi: „Niech dom ten przetrwa w tak odległe lata, dopóki mrówka morza nie wypije, a żółw całego nie obieży świata”.
Kamienica przetrwała burzliwy wiek XX, w tym nacjonalizację w 1950 roku. Po licznych remontach, m.in. w latach 70. i w 1998 roku, kiedy podwórze przykryto szklanym dachem, Hotel Pod Różą do dziś kontynuuje swoją hotelarską tradycję, łącząc w sobie luksus z niezwykłym duchem minionych epok.
