Leluchów to jedna z najbardziej tajemniczych wsi w Małopolsce. Tamtejsza cerkiew jest siedliskiem nietoperzy
Leluchów to jedna z najciekawszych wsi w województwie małopolskim. Jest położona w powiecie nowosądeckim, w gminie Muszyna. Ta dawna wieś łemkowska jest ważnym punktem na szlaku turystycznym wiodącym przez Beskid Niski. W Leluchowie mieszka, jak wynika z danych Narodowego Spisu Powszechnego Ludności i Mieszkań z 2021 roku, na które powołuje się portal Polska w Liczbach, 197 osób, z czego 47,2 proc. mieszkańców stanowią kobiety, a 52,8 proc. ludności to mężczyźni. W latach 1975-1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa nowosądeckiego.
Istotnym wydarzeniem w historii miejscowości było przekazanie do użytku w 1876 roku linii kolejowej nr 96 relacji Tarnów – Tuchów – Stróże – Nowy Sącz – Leluchów. Miała ona długość 145 kilometrów. Linia leluchowska połączyła się z węgierską linią preszowską. Jej znaczenie było strategiczne. Mowa o połączeniu transkarpackim dla handlu i dla transportu wojsk na wypadek wojny z Rosją.
Warto odnotować, że wieś Leluchów znalazła się w piosence zespołu Stare Dobre Małżeństwo pod tytułem „Leluchów”, skomponowanej do słów autorstwa Adama Ziemianina.
Cerkiew pw. św. Dymitra w Leluchowie. Jest siedliskiem nietoperzy
Jednym z najważniejszych zabytków na mapie Leluchowa jest dawna greckokatolicka drewniana cerkiew pw. św. Dymitra z 1861 roku z zachowanym wyposażeniem z XIX wieku. Po 1947 roku cerkiew została przejęta przez Kościół rzymskokatolicki, a obecnie funkcjonuje jako kościół filialny parafii św. Józefa Oblubieńca Najświętszej Maryi Panny w Muszynie. Jest wpisana do rejestru zabytków nieruchomych województwa małopolskiego. Od 1964 roku tanowi również część Szlaku Architektury Drewnianej w Małopolsce.
Cerkiew jest też siedliskiem podkowca małego, nietoperza zagrożonego wyginięciem w Europie. To gatunek o szerokim zasięgu, obejmującym południową Europę, północno-zachodnią Afrykę i Azję. W Polsce jego występowanie ogranicza się do terenów górskich i wyżynnych (Karpaty bez Tatr, Sudety Wschodnie, Wyżyna Krakowsko-Częstochowska).
W XX wieku jego populacja w Europie, w tym w Polsce, gwałtownie spadła. Obecnie sytuacja jest stabilna, a w niektórych regionach Polski (np. w Beskidach) jego liczebność wzrosła. Mimo to, podkowiec mały wciąż jest uznawany za jeden z najbardziej zagrożonych wyginięciem gatunków nietoperzy w Europie i w naszym kraju.
