Kiedy i jak obserwować sierpniową pełnię?
Sierpniowe niebo szykuje niezwykłe widowisko. Choć kulminacyjny moment pełni przypada na sobotę o 9:54, co uniemożliwi obserwację z powodu światła słonecznego, miłośnicy astronomii nie mają powodów do zmartwień. Najlepsze warunki do podziwiania Zbożowego Księżyca wystąpią w nocy z 8 na 9 sierpnia. Będzie on widoczny od zachodu słońca aż do świtu.
Przy sprzyjających warunkach atmosferycznych, Srebrny Glob może przybrać miedzianą barwę. Dodatkowo, gdy znajdzie się nisko nad horyzontem, zadziała tzw. iluzja księżycowa, sprawiając, że jego tarcza wyda nam się optycznie większa niż w rzeczywistości.
Skąd pochodzi nazwa Zbożowy Księżyc?
Nazewnictwo pełni księżyca ma głębokie korzenie w tradycjach rolniczych i kulturze rdzennych Amerykanów. Jasne światło sierpniowego Księżyca wschodzącego tuż po zmierzchu pozwalało dawniej rolnikom przedłużyć czas żniw, oświetlając pola po zachodzie słońca. Dlatego też pełnia ta jest symbolem obfitości i pomyślnych zbiorów.
Nie tylko Zbożowy. Inne nazwy sierpniowej pełni
Sierpniowa pełnia znana jest również pod innymi, równie barwnymi nazwami. Określano ją mianem Księżyca Jesiotrów, ponieważ w tym okresie indiańskie plemiona poławiały te ryby w dużych ilościach. Nazywano ją też Księżycem Zielonej Kukurydzy, od dojrzewających plonów, oraz Czerwonym Księżycem – ze względu na miedziany odcień, jaki często przybiera latem w wyniku zapylenia atmosfery.
Co jeszcze zobaczymy na niebie?
Tegoroczna pełnia Zbożowego Księżyca częściowo zbiega się w czasie z innym zjawiskiem – deszczem Perseidów, którego apogeum przypada na noc z 12 na 13 sierpnia. Niestety, intensywny blask Księżyca może utrudnić obserwację „spadających gwiazd”, pozwalając dostrzec jedynie te najjaśniejsze. Oprócz tego, na niebie można będzie wypatrywać planet: gołym okiem zobaczymy Marsa, Jowisza, Saturna i Wenus, a przez teleskop – także Urana i Neptuna.
