Dobczyce to jedno z najpiękniejszych miast w Małopolsce. Na zamku królewskim mieszkał święty Kazimierz
Dobczyce to jedno z najbardziej urokliwych miast w województwie małopolskim. Są położone w powiecie myślenickim, w gminie miejsko-wiejskiej Dobczyce, której są siedzibą. W latach 1975-1998 należały administracyjnie do województwa krakowskiego. W mieście mieszka, jak wynika z danych GUS, 6205 osób, a jego powierzchnia wynosi 12,97 kilometrów kwadratowych. Lokacja miejska Dobczyc miała miejsce w 1340 roku. W wiekach dawnych były miastem królewskim, leżącym w końcu XVI wieku w tenucie dobczyckiej w powiecie szczyrzyckim województwa krakowskiego. Miasto posiada metrykę średniowieczną, a pierwsze wzmianki o nim pochodzą z XIII wieku. Co ciekawe, na przestrzeni wieków zmieniała się ich nazwa. Funkcjonowały jako: 1266 – Dobsiche, 1310 – Dopzcicz, 1321 – Dobschicz, 1326 – Dobssicz, 1340 – Dopschicze, 1347 – Dobshicz, 1362 – Dobszycz, 1367 – Dobsicze, 1391 – Dobeschicz, 1392 – Dobszycze, 1396 – Dobszce, 1398 – Dobsicz, 1477 – Dobstzicz, 1478 – Dopsicze, 1481 – Dobschitcz, 1523 – Dopschycze oraz 1528 – Dopszicze.
Dobczyce należały do króla polskiego w tenucie szlacheckiej. W 1340 roku Kazimierz Wielki uwolnił tamtejszych mieszczan od opłat celnych. Miało to na celu polepszenie sytuacji materialnej miasta. Na zamku dobczyckim, którego historia sięga XIV wieku, wychowywał się święty Kazimierz, syn króla Kazimierza IV Jagiellończyka i Elżbiety Rakuszanki. W średniowiecznej twierdzy mieszkał również Jan Długosz. To właśnie tam powstała część jego kronik. Zajmował się również wychowywaniem synów królewskich. W Dobczycach urodził się również sławny astronom i matematyk, późniejszy dziekan Akademii Krakowskiej, Leonard Vitreatoris. Miasto cieszyło się przywilejami królewskimi. Mieszkańcy mogli między innymi kupować sól z żup wielickich.
Tak wygląda miasto Dobczyce w Małopolsce [GALERIA]
