To najmniejsze i jedno z najmłodszych uzdrowisk w Małopolsce. Dwa razy było całkowicie zniszczone [GALERIA]

Wapienne to najmniejsze uzdrowisko w Małopolsce. Odrodziło się po wielkich zniszczeniach

Województwo małopolskie to liczne miasta i wsie, z których każde opowiada inną, ciekawą, a miejscami tragiczną historię związaną z burzliwymi losami Polski. Jednym z takich miejsc jest z pewnością Wapienne – najmniejsze i jedno z najmłodszych uzdrowisk w Małopolsce. Wapienne leży w Małopolsce, w powiecie gorlickim w gminie Sękowa. Wieś jest zamieszkiwana przez ok. 147 mieszkańców. Jej niewielkie rozmiary mogą jednak mylić, bo chętnie odwiedzają ją kuracjusze. Samą wieś lokowano w pierwszej połowie XVI wieku za sprawą Zygmunta Starego. Osadę wówczas zamieszkiwali Łemkowie, którzy pozostawali tam do czasów akcji Wisła z 1947 roku.

Wapienne w Małopolsce jest uznawane za jedno z najmniejszych uzdrowisk w Polsce. Status ten uzyskało w 1986 roku. Co ciekawe, już w XVII wieku próbowano tam leczyć choroby weneryczne. Właściwości lecznicze tamtejszych wód mineralnych znane były od co najmniej XVII wieku. Jak czytamy, w latach 1810-1815 kurowali się tam żołnierze napoleońscy, a uzdrowisko było własnością rodziny Siemieńskich.

W 1848 roku znajdowały się tam trzy wille i łazienki z 50 wannami, rozmieszczone w 36 kabinach. Niestety, uległy one zniszczeniu na skutek pożarów z lat 1878 i 1894. Łazienki udało się ostatecznie odbudować w latach 1904-1906. Niestety, wszystko to zniweczyła I wojna światowa (1914-1918), która doprowadziła Wapienne do ruiny. W 1915 roku toczono tam walki związane z operacją gorlicką. Gór Ferdel i Kornuty broniła wówczas armia rosyjska.

Po I wojnie światowej znów próbowano odbudować małopolskie uzdrowisko Wapienne. Zakład przywrócono w latach 1920-1925 – podaje ośrodek wczasowo-leczniczy. Wówczas rozpoczął się powolny, ale stopniowy rozwój kurortu. Co ciekawe, w latach międzywojennych uzdrowisko uznawano za wyjątkowe. Dlaczego? Otóż znajdowało się ono w rękach chłopskich, przez co było dostępne dla mniej zamożnych warstw społecznych, w przeciwieństwie do popularnej wśród zamożnych Krynicy. Niestety, czas rozwoju Wapiennego przerwał wybuch II wojny światowej. Wówczas wieś została całkowicie zdewastowana. Zakład uzdrowiskowy udało się uruchomić w 1948 roku, a w 1952 roku rozpoczął on pełną działalność.

Lata 50., 60. i 70. to kolejny czas rozwoju uzdrowiska Wapienne. Budowano pensjonaty, odbudowano ostatecznie budynek łazienek. Powstały także pawilony i domki kempingowe. Dziś w uzdrowisku w terapii wykorzystuje się lokalny klimat i oczywiście wody mineralne. Wapienne jest jedynym uzdrowiskiem w polskich Karpatach, gdzie w balneoterapii wykorzystuje się wody siarczkowe do kąpieli leczniczych. W uzdrowisku leczy się choroby ortopedyczno-urazowe i reumatologiczne.