Małopolska wieś Długie niegdyś tętniła życiem. Zostały po niej tylko wspomnienia
Wyludnione wsie w Małopolsce to temat, który trudno wyczerpać. Wszystko z uwagi na złożoną historię regionu, zamieszkiwanego niegdyś przez wiele narodów i mniejszości etnicznych. Wspólnie na ziemiach dzisiejszej Małopolski egzystowali Polacy, Łemkowie, Żydzi, Romowie, Ormianie, Czesi, Słowacy, a nawet Niemcy, osiedlający się na Sądecczyźnie w ramach kolonizacji józefińskiej. Mniejszością etniczną, która szczególnie licznie występowała w Małopolsce i na Podkarpaciu byli Łemkowie, wschodniosłowiańska grupa etniczna, identyfikująca się jako część narodu rusińskiego bądź ukraińskiego.
Łemkowie zamieszkiwali zwłaszcza górskie, południowe tereny Małopolski. Mowa m.in. o terenach wchodzących dziś w skład powiatów: nowotarskiego, nowosądeckiego i gorlickiego. Jedną z wsi, którą niegdyś zamieszkiwali Łemkowie jest wieś Długie, leżąca dziś w powiecie gorlickim, w gminie Sękowa. Długie to dawna, wyludniona wieś łemkowska, położona w prawobrzeżnej części dopływu Wisłoki.
W 1881 roku wieś Długie rozciągała się na długość aż trzech kilometrów, licząc 36 gospodarstw, w których zamieszkiwało ponad 200 osób. W czasach I wojny światowej wieś nie odnotowała większych zniszczeń. Pamiątką po tych tragicznych czasach i drobnych potyczkach pozostaje cmentarz wojenny nr 44 – Długie. Pochowano tam 244 żołnierzy spoczywających w pięciu mogiłach zbiorowych i ośmiu grobach. Jak podaje Oktawian Duda w publikacji „Cmentarze I Wojny Światowej w Galicji Zachodniej 1914–1918 – Studia i materiały” spoczywa tam 207 żołnierzy rosyjskich i 37 żołnierzy armii Austro-Węgier.

W 1928 roku wszyscy mieszkańcy wsi Długie (Łemkowie) przeszli na prawosławie. Dlaczego wieś Długie straciła wszystkich osadników? Wszystko związane jest z akcją „Wisła” przeprowadzoną w 1947 roku przez władze Polski Ludowej. Miała ona w swym założeniu uderzyć w zorganizowane na terenie wschodniej i południowej Polski struktury Ukraińskiej Powstańczej Armii. Ostatecznie przyniosła ona oczekiwane skutki. Po działaniach wojska z terenów Polski praktycznie zniknęły jednostki UPA.
Z działaniami tymi wiązały się inne konsekwencje. Władza ludowa w Łemkach upatrywała osób wspierających organizację zbrojną odpowiedzialną za ludobójstwo ludności polskiej na Wołyniu i na terenach Galicji Wschodniej. W związku z tym w 1947 roku część Łemków dobrowolnie opuściła wieś Długie. Inni zrobili to pod naciskiem władz. Po mieszkańcach pozostały domostwa oraz dwie cerkwie. Jedna z nich (prawosławna) została rozebrana w 1953 roku.
Dziś administracyjnie Długie jest przysiółkiem wsi Czarne, która liczy zaledwie dwóch mieszkańców. Sezonowymi mieszkańcami wsi Długie są dziś pojawiający się tam pasterze i węglarze.