Franciszek Ziejka urodził 3 października 1940 roku w Radłowie. W latach 1958-1963 studiował filologię polską na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. Po ukończeniu studiów rozpoczął pracę w Instytucie Filologii Polskiej UJ.
W 1971 r. uzyskał stopień naukowy doktora, broniąc rozprawy poświęconej symbolice „Wesela” Stanisława Wyspiańskiego. Habilitował się w 1982 r. W 1991 r. otrzymał tytuł profesora nauk humanistycznych. W 1998 r. został profesorem zwyczajnym.
W latach 1988-1989 był wicedyrektorem Instytutu Filologii Polskiej, a od 1990 do 1993 r. dziekanem Wydziału Filologicznego. W latach 1993-1999 pełnił funkcję prorektora ds. ogólnych, a od 1999 do 2005 sprawował funkcję rektora UJ.
Przez sześć lat przewodniczył Kolegium Rektorów Szkół Wyższych Krakowa, a przez trzy lata był przewodniczącym Konferencji Rektorów Akademickich Szkół Polskich (2002- 2005). Był członkiem czynnym Polskiej Akademii Umiejętności.
Był członkiem Komisji ds. Etyki w Nauce przy Polskiej Akademii Nauk oraz Kapituły Nagród Premiera Rządu RP.
Wykładał ponad siedem lat na uniwersytetach francuskich (w Aix-en-Provence oraz w Paryżu); natomiast na Uniwersytecie Narodowym w Lizbonie założył pierwszy w dziejach Portugalii lektorat języka i kultury polskiej. Był członkiem komitetów redakcyjnych kilku pism naukowych.
Od 2005 roku przewodniczył Społecznemu Komitetowi Odnowy Zabytków Krakowa.
Był przewodniczącym Rady Fundacji Panteon Narodowy w Krakowie. Posiadał honorowe obywatelstwo Tarnowa, Sanoka i Radłowa. Otrzymał liczne odznaczenia polskie i zagraniczne, m.in. Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Gloria Artis, Wielki Złoty Krzyż za Zasługi na Rzecz Republiki Austrii.
Źródło: krakow.pl