Mochnaczka Niżna to dawna wieś biskupia w Małopolsce. Zamieszkiwali ją Łemkowie
Mochnaczka Niżna jest jedną z najpiękniejszych wsi w województwie małopolskim. Znajduje się w powiecie nowosądeckim, w gminie Krynica-Zdrój, w Beskidzie Niskim, w dolinie potoku Mochnaczka, prawobrzeżnego dopływu Muszynki. Według Narodowego Spisu Powszechnego Ludności i Mieszkań z 2021 roku, na którego dane powołuje się portal Polska w Liczbach, we wsi Mochnaczka Niżna mieszka 786 osób, z czego 47,6 proc. mieszkańców stanowią kobiety, a 52,4 proc. ludności to mężczyźni. W latach 1975-1998 należała administracyjnie do województwa nowosądeckiego.
Pod koniec XVI wieku Mochnaczka była wsią biskupstwa krakowskiego, leżącego w powiecie sądeckim, w województwie krakowskim. Właśnie z tego okresu pochodzą o niej pierwsze wzmianki. Założona została na prawie wołoskim w 1589 roku przez Jana Świątkowskiego na mocy przywileju nadanego mu przez biskupa Myszkowskiego na terenach wchodzących w skład Klucza Muszyńskiego, będącego własnością biskupią. W XVII wieku istniała w niej podlegająca dekanatowi muszyńskiemu parafia greckokatolicka, którą w 1626 roku uposażył biskup Szyszkowski. W tym samym roku odlano pierwszy dzwon cerkiewny o wadze 300 kilogramów. W 1648 roku wyodrębniła się wieś Mochnaczka Niżna, w której w XVIII i XIX wieku zamieszkiwali głównie Łemkowie wyznania greckokatolickiego. Po II wojnie światowej, w wyniku przeprowadzonej akcji „Wisła”, zostali oni wysiedleni na Ziemie Odzyskane.
Najcenniejszym zabytkiem w Mochnaczce Niżnej jest dawna cerkiew greckokatolicka św. Michała Archanioła z XVIII wieku, funkcjonująca obecnie jako kościół parafialny Matki Bożej Częstochowskiej. Świątynia jest częścią Szlaku Architektury Drewnianej w Małopolsce. Drugim ważnym zabytkiem jest dawna greckokatolicka kaplica Narodzenia Bogurodzicy, obecnie pod wezwaniem Najświętszej Maryi Panny z 1787 roku. Oba obiekty zostały wpisane do rejestru zabytków nieruchomych województwa małopolskiego.