W Zakopanem pożegnano wybitną alpejkę Dorotę Tlałkę-Mogore. Córki przeczytały pożegnalny list

• Polska narciarka alpejska Dorota Tlałka-Mogore zmarła we Francji w wieku 62 lat.
• Była jedną z najwybitniejszych postaci w historii polskiego narciarstwa alpejskiego, odnosząc sukcesy na arenie międzynarodowej.
• Jej pogrzeb zgromadził bliskich i przyjaciół, którzy wspominali jej pasję do sportu i życia.

Pogrzeb Doroty Tlałki-Mogore

Dorota Tlałka-Mogore zmarła 26 września we Francji po długiej i ciężkiej chorobie. Miała 62 lata. Była jedną z najwybitniejszych postaci w historii polskiego narciarstwa alpejskiego. Urodziła się 27 kwietnia 1963 w Zakopanem w sportowej rodzinie. Jej ojciec, Jan Tlałka, był rekordzistą Polski w łyżwiarstwie szybkim i 13-krotnym mistrzem kraju, a matka Stanisława uprawiała biegi narciarskie. Swoją karierę sportową rozpoczynała w klubie WKS Legia Zakopane.

Ponieważ przez wiele lat mieszkała i pracowała we Francji, podczas uroczystości pogrzebowej jej siostra bliźniaczka, Małgorzata, odczytała list od francuskich przyjaciół i współpracowników ze szkoły narciarskiej w Meribel, w której Tlałka-Mogore pracowała przez 40 lat.

Jak podsumować te wszystkie lata przyjaźni, dzielenia się dobrem, wspólnej pracy na stokach Trzech Dolin, szczerych wybuchów śmiechu? Jak ci podziękować za twoją życzliwość, hojność, miłość, dobry humor, piosenki, optymizm, otwartość i apetyt na życie? Jak nie dostrzec twojego profesjonalizmu, uwagi i szacunku, którymi otaczałaś swoich uczniów? Jak podsumować twoje piękne życie i wyrazić wdzięczność? Jedyny sposób to na zawsze zachować cię w naszej pamięci i naszych sercach – napisano w liście.

Pożegnalny list córek wybitnej alpejki

Córki zmarłej odczytały także pożegnalny list:

Twoja odwaga, kreatywność, śmiałość, pasja do sportu i tysiące innych pięknych cech – wszystko to będzie trwało w nas na zawsze. Pustka, którą po sobie zostawiasz, jest nie do wypełnienia, ale wiemy, że będziesz nad nami czuwać. Dziękujemy ci za twój uśmiech, pogodę ducha i siłę.

Dorota Tlałka-Mogore razem z siostrą Małgorzatą stworzyła duet, który w latach 80. wprowadził polskie narciarstwo alpejskie do światowej czołówki. Była wielokrotną medalistką mistrzostw Polski i Francji, uczestniczką mistrzostw świata i dwóch igrzysk olimpijskich – w Sarajewie (1984) i Calgary (1988). W tych drugich już w barwach Francji była ósma w slalomie.

Jej największym sukcesem było zwycięstwo w zawodach alpejskiego Pucharu Świata w slalomie 14 grudnia 1984 r. w Madonna di Campiglio – jedyne w historii polskiego kobiecego narciarstwa alpejskiego. W latach 1983–86 łącznie pięciokrotnie stanęła na podium zawodów tego cyklu.

W mistrzostwach świata w 1982 r. w austriackim Schladming była czwarta w slalomie, w 1985 we włoskim Bormio zajęła szóste miejsce, w 1987 w szwajcarskim ośrodku Crans Montana była ósma, a w 1989 r. w Vail w USA – 12. W 2019 roku została odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi.